Wat kost een kuub gas in Duitsland?

Allereerst: een exact en eenduidig bedrag is lastig te geven, omdat de kosten verschillen per regio, netbeheerder, contract en belastingtarieven. Wel is een schatting mogelijk op basis van de huidige situatie.

In Duitsland wordt gas meestal afgerekend per kilowattuur (kWh) in plaats van per kubieke meter (m³). Voor huishoudens lag de gemiddelde consumentenprijs in 2023 rond € 0,12 per kWh.

Omgerekend betekent dat het volgende: 1 m³ gas staat (afhankelijk van de calorische waarde) gelijk aan zo’n 9 tot 11 kWh. Hanteer je als vuistregel 10 kWh per m³, dan komt € 0,12 per kWh neer op ongeveer € 1,20 per m³.

Dit blijft een grove benadering, want de uiteindelijke prijs hangt af van toeslagen, netwerkkosten en regionale verschillen. Ter referentie: in het kader van het Duitse Gaspreisbremse-beleid werd eveneens een richtprijs van 12 cent per kWh gebruikt.

Samengevat: voor een gemiddeld huishouden in Duitsland ligt de gasprijs momenteel grofweg tussen € 1,10 en € 1,30 per m³.

 

Prijsvergelijking: Duitsland vs. Nederland en andere EU-landen

Nederland

In december 2024 betaalden huishoudens gemiddeld € 0,221 per kWh voor gas (incl. belastingen). Volgens Eurostat bedroeg de prijs in de tweede helft van 2024 € 16,71 per 100 kWh (€ 0,1671 per kWh), wat Nederland tot de duurdere landen in de EU maakte.

Zweden

Met een tarief van € 18,93 per 100 kWh had Zweden in dezelfde periode een van de hoogste gasprijzen binnen de EU.

Lagere prijzen in Oost-Europa

In landen als Hongarije, Kroatië en Roemenië lagen de tarieven aanzienlijk lager; zo betaalden Hongaarse huishoudens slechts € 3,20 per 100 kWh.

Duitsland

Duitsland bevindt zich doorgaans in het middensegment tot iets daarboven, afhankelijk van belastingen, netwerkkosten en toeslagen. Het land is dus niet de goedkoopste, maar ook niet de duurste in EU-verband.

 

Facturering: kWh of m³?

De meeste Europese landen rekenen gas voor consumenten af in kilowattuur (kWh). Dat is praktischer, omdat de energie-inhoud per kubieke meter gas kan variëren. Aan de meter wordt vaak nog in m³ geregistreerd, maar dit wordt voor de eindafrekening omgerekend naar kWh.

Overzicht hoogste en laagste prijzen (2024)

• Hoogste: Zweden (~€ 18,93 per 100 kWh), Nederland ook in de hogere categorie.
• Laagste: Hongarije, Kroatië en Roemenië, met tarieven ver onder het EU-gemiddelde.

Conclusie: Duitsland neemt in de EU een middenpositie in: niet extreem duur, maar ook niet goedkoop, vooral door variaties in belastingen en netwerkheffingen.

 

Gasprijzen voor huishoudens in de EU (tweede helft 2024)

* Indicatief; prijzen in Duitsland variëren en liggen vaak iets boven het middensegment.

Belastingen en heffingen

Een groot deel van de uiteindelijke gasrekening bestaat niet alleen uit de kale gasprijs, maar ook uit belastingen, accijnzen, netwerkkosten en diverse toeslagen.

Opbouw van de kosten in Duitsland

In Duitsland bestaan de gasprijzen uit:

• Netwerkkosten voor transport en distributie
• Energiebelastingen en btw
• Eventuele toeslagen en beleidsheffingen

Daarnaast zijn er specifieke maatregelen getroffen:

• De “Gaspreisbremse” (gasprijsrem) houdt in dat gas boven een bepaalde grens wordt gesubsidieerd, zodat huishoudens beschermd worden tegen extreem hoge prijzen.
• Een geplande heffing voor gasopslag (gas storage levy) is recent afgeschaft of verminderd, om de kosten voor consumenten te drukken.

Aandeel belastingen in de totale gasrekening

Het aandeel van belastingen en heffingen in energietarieven verschilt sterk per EU-land. Uit studies blijkt dat dit impliciete belastingtarief (accijnzen, btw, toeslagen) aanzienlijk kan variëren.

• Nederland staat bekend om relatief hoge energiebelastingen. Begin 2025 werd een korting ingevoerd van € 0,006 per m³ gas, maar die had slechts een beperkt effect op de eindfactuur.
• Voor elektriciteit lag het gemiddelde belastingaandeel in de EU in 2024 op circa 25% van de consumentenprijs (incl. btw).
• Voor gas is dit percentage minder uniform: in landen met hoge netwerk- en distributiekosten kan het aandeel van belastingen en heffingen aanzienlijk zijn.

Conclusie

Belastingen, netwerkkosten en heffingen bepalen een groot deel van de eindprijs. Verschillen in deze componenten zijn vaak minstens zo bepalend voor de gasrekening als de prijs van de grondstof zelf, en verklaren dus waarom tarieven per land sterk uiteenlopen.

 

Overheidsmaatregelen en subsidies

In Duitsland is de “Gaspreisbremse” ingevoerd om huishoudens te beschermen tegen extreem hoge energiekosten. Boven een bepaalde grens betalen consumenten een gesubsidieerd tarief, zodat de rekening beheersbaar blijft. Daarnaast besloot de regering per 1 januari 2025 de gasopslagheffing op grenspunten en handels­hubs te schrappen of te verlagen. Dit moest vooral buitenlandse afnemers ontzien die via Duitsland importeren. In augustus 2025 kwam daarbovenop het voorstel om de heffing volledig af te schaffen, wat de gasprijzen voor alle consumenten verder zou kunnen verlichten.

Ook in andere landen bestaan vergelijkbare maatregelen. Zo voerde Nederland in 2023 een prijsplafond in van € 1,45 per m³ gas. Daarnaast hebben veel EU-landen tijdelijke compensatieregelingen ingevoerd, vaak gericht op kwetsbare huishoudens. Zodra de energieprijzen weer stabiliseren, worden zulke steunpakketten meestal afgebouwd. De mate van ondersteuning verschilt echter sterk per land: in meer geliberaliseerde markten blijft de steun vaak beperkter.

 

Invloed van energiebronnen en beleid

Voor de energiecrisis was Duitsland — net als veel andere Europese landen — sterk afhankelijk van Russisch gas. Door geopolitieke spanningen en verminderde leveringen moest het land zich heroriënteren. Er werd fors ingezet op alternatieve bronnen, zoals LNG-import, diversificatie van leveranciers en uitbreiding van infrastructuur. Deze omschakeling vergrootte de kosten en zorgde voor onzekerheid, wat doorwerkte in de consumentenprijzen.

Tegelijkertijd investeren Duitsland en andere Europese landen in hernieuwbare energie, LNG-terminals, waterstof en energie-efficiëntie. Deze maatregelen moeten de afhankelijkheid van fossiel gas verminderen en op lange termijn de prijsschommelingen temperen. Ook beleidsmaatregelen zoals de energietransitie en CO₂-heffingen spelen hierin een rol.

 

Seizoens- en markteffecten

De gasprijs in Europa kent duidelijke seizoenspieken. Tijdens de winter stijgt de vraag voor verwarming, waardoor spotprijzen oplopen. Dit is ook in Duitsland merkbaar in de futuresmarkten. De TTF-prijs, de belangrijkste Europese referentie, lag in september 2025 rond € 32 per MWh, wat wijst op een markt die onder druk staat.

Daarnaast verschillen de kosten sterk per contractvorm. Bij vaste contracten blijft de prijs gedurende een periode gelijk, wat zekerheid biedt maar geen voordeel oplevert bij dalende prijzen. Variabele contracten bewegen mee met de markt en kunnen daardoor duurder uitvallen in tijden van stijgende prijzen. In sommige landen bestaan zelfs dynamische contracten, waarbij de prijs per dag of per uur varieert. Voor gas is dit echter minder gebruikelijk dan voor elektriciteit.

 

Impact voor consumenten en bedrijven

Voor huishoudens liggen de gasprijzen in Duitsland doorgaans iets lager of vergelijkbaar met Nederland, afhankelijk van contracttype, netwerkkosten, belastingen en overheidssteun. Nederland behoort traditioneel tot de duurdere landen; in 2024 stond het land hoog op de EU-ranglijst. Een kleine belastingkorting van 0,6 cent per m³ gas in 2025 bracht slechts beperkte verlichting.

Voor bedrijven gelden andere regelingen. Industriële grootverbruikers profiteren vaak van lagere netwerkkosten per eenheid en van specifieke contractafspraken. In Duitsland zijn grote verbruikers bovendien opgenomen in de Gaspreisbremse, waarbij voor hen een plafond van 7 cent per kWh gold.

 

Toekomstverwachting

De vooruitzichten voor gasprijzen blijven onzeker en afhankelijk van geopolitieke spanningen, vraag- en aanbodverhoudingen, seizoensinvloeden en de vulling van gasopslagen. Marktanalisten gaan ervan uit dat het Duitse plafond van 12 cent per kWh via de Gaspreisbremse voorlopig nog enkele jaren in stand blijft, omdat de forward-prijzen relatief hoog blijven.

Het schrappen van de gasopslagheffing kan de kosten voor huishoudens structureel verlagen. Tegelijkertijd speelt de rol van de Europese gasopslag een cruciale factor. Duitsland beschikt over grote ondergrondse opslagfaciliteiten die dienen als buffer tegen prijsschokken. Wanneer opslagniveaus laag zijn, neemt de prijsdruk sterk toe. De recente Duitse wetswijzigingen rond de opslagheffing zijn daarom van directe invloed op de markt en de uiteindelijke consumentenprijs.

 

Eindconclusie

De gasprijzen in Duitsland bevinden zich in vergelijking met andere EU-landen in het middensegment: duidelijk lager dan in landen als Nederland en Zweden, maar aanzienlijk hoger dan in Oost-Europese landen zoals Hongarije of Roemenië. Gemiddeld betaalt een Duits huishouden omgerekend ongeveer € 1,10 tot € 1,30 per m³, afhankelijk van contractvorm, regio, belastingen en toeslagen.

Een groot deel van de uiteindelijke rekening wordt bepaald door belastingen, netwerkkosten en heffingen, die per land sterk verschillen. In Duitsland is dit deels gecompenseerd door beleidsmaatregelen zoals de Gaspreisbremse, die een prijsplafond instelt en daarmee huishoudens en bedrijven beschermt tegen extreme pieken. Ook het schrappen van de gasopslagheffing verlaagt de druk op de eindprijzen.

De ontwikkeling van de gasprijs blijft echter sterk afhankelijk van externe factoren: geopolitieke spanningen, de rol van Russisch gas, de mate van diversificatie via LNG en andere leveranciers, seizoensgebonden vraag, en de vulling van Europese gasopslagen. Structurele investeringen in hernieuwbare energie, waterstof en efficiëntie kunnen op termijn de afhankelijkheid van fossiel gas verminderen en prijsschommelingen temperen.

Voor consumenten betekent dit dat de gasrekening in Duitsland voorlopig relatief stabiel blijft door overheidsingrepen, maar dat de lange termijn onzeker blijft. Bedrijven profiteren van speciale regelingen en vaak lagere tarieven per eenheid, terwijl huishoudens beschermd worden door prijsplafonds en subsidies. De combinatie van marktwerking, beleid en internationale energieontwikkelingen zal bepalen of de huidige middenpositie van Duitsland in de Europese ranglijst ook de komende jaren gehandhaafd blijft.